Obowiązek opieki nad babcią

Umowa darowizny z dożywotnią służebnością mieszkania

Rozumiem, że babcia darowała Pani lokal mieszkalny i jednocześnie, przy okazji umowy darowizny, lokal ten został obciążony dożywotnią służebnością mieszkania.

Służebność mieszkania jest służebnością osobistą uregulowaną w art. 296-305 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 302 Kodeksu cywilnego służebność mieszkania polega na możliwości korzystania z cudzej nieruchomości poprzez zamieszkiwanie w niej oraz korzystanie z pomieszczeń i urządzeń przeznaczonych do wspólnego użytku mieszkańców budynku. Służebność mieszkania jest prawem skutecznym względem wszystkich, tzn. wszyscy (w tym właściciel nieruchomości) mają generalny obowiązek nieprzeszkadzania w wykonywaniu tego prawa. Natomiast osoba, na rzecz której ustanowiono służebność powinna korzystać ze służebności w taki sposób, aby jak najmniej utrudniało to korzystanie z nieruchomości obciążonej przez właściciela, względnie innym osobom uprawnionym do korzystania (art. 288 w związku z art. 297 Kodeksu cywilnego).

Zobacz też: Dom za opiekę nad rodzicami

Na czym polega umowa o dożywocie?

Natomiast umowa o dożywocie polega na tym, że w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązuje się zapewnić zbywcy (dożywotnikowi) dożywotnie utrzymanie. Jeżeli w umowie o dożywicie nie wskazano w jaki sposób nabywca nieruchomości ma zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie należy przyjąć, że powinien on:

– przyjąć zbywcę jako domownika,

– dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału,

– zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz

– sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.

Umowę o dożywocie regulują art. 908-916 Kodeksu cywilnego.

Tym samym tylko w przypadku zawarcia umowy o dożywocie byłaby Pani zobowiązana do opieki nad babcią. W przypadku dożywotniej służebności mieszkania – nie ma Pani takiego obowiązku.

W treści pytania wspomniała Pani, iż babcia ma córkę. Tym samym córka w pierwszej kolejności jest zobowiązana do świadczeń alimentacyjnych względem swojej matki. Potwierdza to art. 129 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, który wprost stanowi, iż obowiązek alimentacyjny obciąża zstępnych przed wstępnymi, a wstępnych przed rodzeństwem; jeżeli jest kilku zstępnych (zstępni to dzieci, wnukowie) lub wstępnych (czyli rodzice, dziadkowie) – obciąża bliższych stopniem przed dalszymi.

Dopóki więc żyje Pani matka i ma ona możliwości dostarczenia środków utrzymania swojej matce, dopóty – z puntu widzenia prawa – nie musi Pani angażować się w opiekę nad babcią.

Przeczytaj też: Darowizna domu dla wnuka

Na czym może polegać obowiązek alimentacyjny córki wobec matki

Obowiązek alimentacyjny to nie tylko obowiązek łożenia pieniędzy. Obowiązek alimentacyjny może polegać także na zapewnieniu opieki medycznej i domowej. Obowiązek alimentacyjny to obowiązek dostarczenia środków utrzymania (art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Do środków utrzymania należy zaliczyć wszystko, co zaspokaja wszelkie usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej do alimentacji. Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego „mówiąc o usprawiedliwionych potrzebach, należy przyjąć, że z samego charakteru świadczeń alimentacyjnych wynika, iż ich celem jest zaspokojenie potrzeb bieżących” (uchwała SN z dnia 5 lipca 1995 r., III CZP 86/95), czyli takich jak: wyżywienie, ubranie, zapewnienie opieki, itp.

Nie ma prawnych przeszkód, by wyprowadziła się Pani z zajmowanego z babcią mieszkania.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.