Parkowanie przed bramą przy wykupionej służebności

Czy ustanowienie służebności drogi koniecznej daje prawo do parkowania pojazdów na pasie służebnym?

Zgodnie z art. 140 Kodeksu cywilnego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą. Ustanowienie służebności drogi koniecznej stanowi odstępstwo od tego prawa, określone w art. 145 Kodeksu cywilnego:

„§ 1. Jeżeli nieruchomość nie ma odpowiedniego dostępu do drogi publicznej lub do należących do tej nieruchomości budynków gospodarskich, właściciel może żądać od właścicieli gruntów sąsiednich ustanowienia za wynagrodzeniem potrzebnej służebności drogowej (droga konieczna)”.

Celem służebności drogi koniecznej jest zatem zapewnienie nieruchomości władnącej odpowiedniego dostępu do drogi koniecznej.

Zobacz też: Parkowanie na drodze dojazdowej

Parkowanie pojazdu w obrębie służebności

Treść służebności drogi koniecznej jest ściśle określona w księdze wieczystej i nie może być w tym zakresie ograniczana. Odnosząc się do Pana sytuacji należy zauważyć, że prawo przejazdu będzie zawierało w sobie bezsprzecznie prawo do chwilowego zatrzymania pojazdu przed bramą, np. w celu jej otwarcia. Tak też stwierdził Sąd Okręgowy w Szczecinie w wyroku z dnia 7 lutego 2014 r. (sygn. akt II Ca 556/13), w którym zawarł następującą tezę:

„Nie jest możliwy swobodny przejazd bez możliwości chwilowego choćby zatrzymania pojazdu, swoboda przejazdu oznacza także chwilowe jego unieruchomienie, więc sugerowane przez pozwanego ograniczenie korzystania ze służebności jest bezprawne”.

Jednakże, należy zauważyć, iż chodzi tu tylko o chwilowe zatrzymanie pojazdu i jeśli w uzgodnionej treści służebności nie znalazło się przyzwolenie na parkowanie pojazdu w obrębie służebności, to takie zachowanie narusza wyżej przywołany art. 140 Kodeksu Cywilnego. I w tym przypadku potwierdzają to wyroki sądów, choćby wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Sączu z dnia 14 stycznia 2015 r. (sygn. akt III Ca 671/14):

„Bez znaczenia pozostaje tutaj fakt, czy akty parkowania były wykonywane w świetle szlaku służebnego ustanowionego na działce nr (…), czy też poza nim, bowiem w żadnym z tych przypadków pozwany nie był uprawniony do parkowania samochodu na tejże działce. Przysługująca mu służebność polega na prawie przechodu i przejazdu, a parkowanie, jako stan pozostawania pojazdu w bezruchu przez dłuższy czas nie mieści się w treści służebności przejazdu i przechodu ustanowionej aktem notarialnym”.

Wejście osób trzecich do nieogrodzonego prywatnego lasu

Przechodząc do drugiego zagadnienia, a mianowicie wyproszenia Pańskich gości z nieogrodzonej nieruchomości należącej do sąsiada, w tym przypadku również znajduje zastosowanie art. 140 Kodeksu cywilnego. Mianowicie właściciel ma prawo do dysponowania nieruchomością, a więc decydowania kto na niej przebywa. Właścicielowi w takiej sytuacji przysługiwało niestety prawo wyproszenia Pańskich znajomych z jego nieruchomości. Oczywiście, w przypadku jeśli nieruchomość ta nie jest ogrodzona, nie może być tu mowy o winie Pańskich znajomych, którzy bez pozwolenia jej właściciela znaleźli się na niej. W związku z tym nie znajduje zastosowania art. 193 Kodeksu karnego:

„Kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”.

Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej  ▼▼▼