• Data: 2025-07-01 • Autor: Katarzyna Talkowska-Szewczyk
Mam 59 lat, jestem bezdzietnym kawalerem, obecnie na rencie. Mieszkam w mieszkaniu będącym własnością moją (udział 3/4) i brata (1/4). Póki żyję, potrzebuję tego mieszkania do życia, ale po mojej śmierci wiadomo, że przejdzie na brata lub jego dzieci. Brat chce mi pomóc finansowo i odkupić ode mnie 1/4 mieszkania, abyśmy mieli po połowie. Jak ustanowić służebność na takim mieszkaniu, gdy jest dwóch właścicieli? Różnie w życiu bywa, a gdyby bratankowie dziedziczyli część mieszkania w razie wcześniejszej śmierci brata, to mogliby żądać ode mnie spłaty swojej części. Jakie byłoby najlepsze wyjście z tej sytuacji, żebym ja otrzymał od brata pieniądze, a on mieszkanie, ale po mojej śmierci?
W Pańskiej sytuacji dobrze byłoby zawrzeć z bratem umowę o dożywocie z ustanowieniem służebności mieszkania. Zgodnie z art. 908 § 1 Kodeksu cywilnego (K.c.):
§ 1. Jeżeli w zamian za przeniesienie własności nieruchomości nabywca zobowiązał się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie (umowa o dożywocie), powinien on, w braku odmiennej umowy, przyjąć zbywcę jako domownika, dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie oraz sprawić mu własnym kosztem pogrzeb odpowiadający zwyczajom miejscowym.
§ 2. Jeżeli w umowie o dożywocie nabywca nieruchomości zobowiązał się obciążyć ją na rzecz zbywcy użytkowaniem, którego wykonywanie jest ograniczone do części nieruchomości, służebnością mieszkania lub inną służebnością osobistą albo spełniać powtarzające się świadczenia w pieniądzach lub w rzeczach oznaczonych co do gatunku, użytkowanie, służebność osobista oraz uprawnienie do powtarzających się świadczeń należą do treści prawa dożywocia.
Wskazać należy, że umowa dożywocia jest to tzw. umowa o funkcji alimentacyjnej, wykorzystywana głównie w celu zapewnienia pieczy i środków utrzymania osobom starszym albo niepełnosprawnym, które w zamian za przeniesienie własności nieruchomości uzyskują szereg świadczeń, które zapewniają im byt. Dodatkowo świadczenia składające się na treść prawa dożywocia są określone bardzo szeroko i w sposób niewyczerpujący, co oznacza, że treść umowy może być rozszerzana przez strony.
Zgodnie z art. 296 K.c.: Nieruchomość można obciążyć na rzecz oznaczonej osoby fizycznej prawem, którego treść odpowiada treści służebności gruntowej (służebność osobista). Nadto w oparciu o art. 298 K.c.: Zakres służebności osobistej i sposób jej wykonywania oznacza się, w braku innych danych, według osobistych potrzeb uprawnionego z uwzględnieniem zasad współżycia społecznego i zwyczajów miejscowych.
Jeżeli na Pana rzecz zostałaby ustanowiona służebność mieszkania, to zgodnie z art. 301 §1 K.c.: Mający służebność mieszkania może przyjąć na mieszkanie małżonka i dzieci małoletnie. Inne osoby może przyjąć tylko wtedy, gdy są przez niego utrzymywane albo potrzebne przy prowadzeniu gospodarstwa domowego. Dzieci przyjęte jako małoletnie mogą pozostać w mieszkaniu także po uzyskaniu pełnoletności.
Uzupełniająco wskazać należy, że służebność mieszkania polega na możliwości zapewnienia uprawnionemu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych w określonym lokalu mieszkalnym. Uzasadnieniem wprowadzonego rozwiązania polegającego na umożliwieniu korzystania z mieszkania przez wymienione w przepisie osoby są przede wszystkim względy społeczne oraz ochrona rodziny.
Duże znaczenie w kontekście Pana zapytania ma art. 302 K.c. zgodnie z którym: Mający służebność mieszkania może korzystać z pomieszczeń i urządzeń przeznaczonych do wspólnego użytku mieszkańców budynku (§ 1). Do wzajemnych stosunków między mającym służebność mieszkania a właścicielem nieruchomości obciążonej stosuje się odpowiednio przepisy o użytkowaniu przez osoby fizyczne (§ 2).
Zatem w Pana przypadku należy stawić się wraz z bratem u notariusza i zawrzeć umowę dożywocia. Powinna ona zawierać na Pana rzecz służebność mieszkania. Powinno w niej zostać dokładnie wskazane, jak ta służebność ma być realizowana.
Stanisław i jego siostra – spokój na emeryturze
Stanisław, 67-letni emeryt, przez całe życie mieszkał w domu rodzinnym, którego właścicielką była jego siostra. Gdy siostra zachorowała, wspólnie uzgodnili, że Stanisław przejmie nieruchomość, ale w zamian zapewni jej opiekę i możliwość zamieszkania w domu do końca życia. Zawarli umowę dożywocia u notariusza, w której dodatkowo zapisano służebność mieszkania dla siostry. Dzięki temu Stanisław zyskał formalnie dach nad głową, a siostra spokojne warunki życia – nawet na wypadek zmiany relacji czy śmierci brata.
Marek i jego bratanek – zabezpieczenie bez konfliktów
Marek, 62-letni kawaler, bez dzieci, posiadał 50% udziału w mieszkaniu, drugie 50% należało do jego bratanka. Obawiał się, że w razie śmierci bratanka jego dzieci mogą domagać się spłaty lub eksmisji. U notariusza zawarli umowę o sprzedaży udziału bratankowi, a jednocześnie ustanowiono na rzecz Marka służebność mieszkania dożywotnio. Dzięki temu Marek dostał środki finansowe, a jednocześnie ma formalnie zagwarantowane prawo do mieszkania aż do śmierci – bez obawy o roszczenia spadkobierców.
Anna i przyjaciel – zamiast rodziny
Anna, 70-letnia wdowa, nie miała bliskich krewnych. Mieszkała w swoim mieszkaniu, ale z biegiem lat zaczęła mieć trudności z jego utrzymaniem. Jej wieloletni przyjaciel zaproponował, że przejmie mieszkanie i pomoże jej finansowo oraz w codziennym życiu. U notariusza podpisali umowę dożywocia – Anna przekazała własność nieruchomości, a przyjaciel zobowiązał się do jej utrzymania oraz opieki. Umowa zawierała także dokładnie określoną służebność mieszkania. Dzięki temu Anna mogła godnie żyć w znanym miejscu, bez lęku o przyszłość.
Odpowiednio sporządzona umowa dożywocia z ustanowieniem służebności mieszkania pozwala bezpiecznie uregulować sprawy majątkowe, a jednocześnie gwarantuje spokojne i godne warunki życia do końca swoich dni. To rozwiązanie szczególnie cenne dla osób starszych lub samotnych, które chcą pogodzić pomoc bliskich z pewnością co do własnego losu.
Potrzebujesz pomocy przy sporządzeniu umowy dożywocia lub ustanowieniu służebności mieszkania? Oferujemy porady prawne online oraz profesjonalne pisma dopasowane do Twojej sytuacji. Aby skorzystać z naszych usług, opisz swój problem w formularzu pod artykułem.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika