Postawienie nowej linii energetycznej na miejscu starej - odszkodowanie lub wynagrodzenie

Służebność gruntowa

Zgodnie z art. 292 Kodeksu cywilnego:

„Służebność gruntowa może być nabyta przez zasiedzenie tylko w wypadku, gdy polega na korzystaniu z trwałego i widocznego urządzenia. Przepisy o nabyciu własności nieruchomości przez zasiedzenie stosuje się odpowiednio”.

Zgodnie z poglądami piśmiennictwa prawnego „duże znaczenie praktyczne przepis ma w zakresie służebności przesyłu. Przedsiębiorstwa przesyłowe bowiem, na skutek niedbałego traktowania spraw własnościowych związanych z inwestycjami sieciowymi w poprzednim okresie, mają w chwili obecnej duże problemy związane z ustaleniem praw do urządzeń przesyłowych znajdujących się na nieruchomościach stanowiących własność innych podmiotów. Dzięki art. 292 mogą ustalić, że przysługują im służebności w zakresie tych urządzeń. Przepis ten bowiem stosuje się do służebności przesyłu na podstawie art. 3054 (por. M. Jankowska, M. Pawełczyk, Korzystanie z trwałego…, s. 64)” (G. Sikorski [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. J. Ciszewski, P. Nazaruk, LEX/el. 2021, art. 292.).

Zatem, najprawdopodobniej, nawet gdyby okazało się, że służebność jest wykorzystywana w złej wierze, to z uwagi na upływ czasu (ponad 30 lat), operator mógłby skutecznie dochodzić w sądzie stwierdzenia zasiedzenia służebności.

W tym przypadku ponadto doszło do wydania ostatecznej decyzji administracyjnej w tej sprawie.

Odszkodowanie po odnowie linii wysokiego napięcia

Zgodnie z art. 128 ust. 4 ww. ustawy:

„4. Odszkodowanie przysługuje również za szkody powstałe wskutek zdarzeń, o których mowa w art. 120 i 124–126. Odszkodowanie powinno odpowiadać wartości poniesionych szkód. Jeżeli wskutek tych zdarzeń zmniejszy się wartość nieruchomości, odszkodowanie powiększa się o kwotę odpowiadającą temu zmniejszeniu”.

Jak wskazuje się w piśmiennictwie prawnym, „odszkodowanie, o którym mowa w art. 128 ust. 4 u.g.n., oparte jest na zasadach wynikających z prawa cywilnego, tj. powinno odpowiadać różnicy między stanem obecnym a stanem hipotetycznym, który by istniał, gdyby nie zdarzenie będące źródłem szkody, przy czym co do zasady odszkodowanie powinno pokrywać całą tę różnicę. Odszkodowanie powinno w tym przypadku rekompensować jedynie te szkody, które pozostają w związku przyczynowym ze zdarzeniem je wywołującym. Odszkodowanie z tytułu ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości obejmuje zatem jedynie szkody na obszarze objętym czasowym zajęciem, który został określony w decyzji o zezwoleniu na takie zajęcie, natomiast kwestia szkód powstałych podczas realizacji inwestycji poza obszarem wskazanym w wymienionej decyzji nie może być przedmiotem postępowania odszkodowawczego, o którym mowa w art. 128 ust. 4 u.g.n. (por. też wyrok WSA w Warszawie z 20.11.2017 r., IV SA/Wa 1617/17, LEX nr 2432889)” (E. Bończak-Kucharczyk [w:] Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2021, art. 128).

O odszkodowanie należy zwrócić się do podmiotu, na rzecz którego została wydana decyzja. Odszkodowanie powinno być w toku postępowania ustalone przez rzeczoznawcę majątkowego.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.