• Autor: Eliza Rumowska
Po śmierci taty (5 lat temu) moja mama darowała siostrze mieszkanie, które pomogłem rodzicom wykupić, w zamian za dożywocie. Mama poinformowała mnie o tym. Stan faktyczny jest jednak taki, że siostra nigdy nie zamieszkała z mamą, a mama do śmierci utrzymywała się sama z własnej emerytury, sama płaciła swoje rachunki i pogrzeb został opłacony z pieniędzy mamy. Czy taka umowa jest ważna? Intencją mamy nie było wydziedziczenie pozostałych dzieci. Czy taką czynność darowizny, jeżeli nie zostały spełnione warunki zapewnienia dożywocia, można podważyć?
Czy taka umowa jest ważna?
Tak, umowa taka jest ważna.
Czy taką czynność darowizny, jeżeli nie zostały spełnione warunki zapewnienia dożywocia, można podważyć?
Nie wpływa to na ważność umowy ani nie daje podstaw do jej podważenia. Oto bowiem dożywotnikowi za życia przysługiwały roszczenia indywidualne wobec obdarowanej, np. zamiana dożywocia na rentę.
Istotne z Pana punktu widzenia jako spadkobiercy ustawowego pozostaje jednak, czy umowa ma charakter umowy darowizny ze służebnością, czy też umowy dożywocia. Ma to dla spadkobierców ustawowych (dzieci Pana mamy) znaczenie w zakresie zaliczenia darowizn na poczet schedy spadkowej. Oto przepisy Kodeksu cywilnego, które mówią o warunkach takiego zaliczenia:
„Art. 993. [Ustalanie wysokości zachowku]
Przy obliczaniu zachowku nie uwzględnia się zapisów zwykłych i poleceń, natomiast dolicza się do spadku, stosownie do przepisów poniższych, darowizny oraz zapisy windykacyjne dokonane przez spadkodawcę.
Art. 994. [Darowizny niepodlegające zaliczeniu]
§ 1. Przy obliczaniu zachowku nie dolicza się do spadku drobnych darowizn, zwyczajowo w danych stosunkach przyjętych, ani dokonanych przed więcej niż dziesięciu laty, licząc wstecz od otwarcia spadku, darowizn na rzecz osób niebędących spadkobiercami albo uprawnionymi do zachowku.
§ 2. Przy obliczaniu zachowku należnego zstępnemu nie dolicza się do spadku darowizn uczynionych przez spadkodawcę w czasie, kiedy nie miał zstępnych. Nie dotyczy to jednak wypadku, gdy darowizna została uczyniona na mniej niż trzysta dni przed urodzeniem się zstępnego.
§ 3. Przy obliczaniu zachowku należnego małżonkowi nie dolicza się do spadku darowizn, które spadkodawca uczynił przed zawarciem z nim małżeństwa.
Art. 995. [Wartość przedmiotu darowizny]
§ 1. Wartość przedmiotu darowizny oblicza się według stanu z chwili jej dokonania, a według cen z chwili ustalania zachowku.
§ 2. Wartość przedmiotu zapisu windykacyjnego oblicza się według stanu z chwili otwarcia spadku, a według cen z chwili ustalania zachowku.
Art. 996. [Darowizna na rzecz uprawnionego do zachowku]
Zapis windykacyjny oraz darowiznę dokonane przez spadkodawcę na rzecz uprawnionego do zachowku zalicza się na należny mu zachowek. Jeżeli uprawnionym do zachowku jest dalszy zstępny spadkodawcy, zalicza się na należny mu zachowek także zapis windykacyjny oraz darowiznę dokonane przez spadkodawcę na rzecz jego wstępnego.
Art. 997. [Koszty wychowania i wykształcenia]
Jeżeli uprawnionym do zachowku jest zstępny spadkodawcy, zalicza się na należny mu zachowek poniesione przez spadkodawcę koszty wychowania oraz wykształcenia ogólnego i zawodowego, o ile koszty te przekraczają przeciętną miarę przyjętą w danym środowisku.
Art. 998. [Ograniczenie odpowiedzialności za zapisy i polecenia]
§ 1. Jeżeli uprawniony do zachowku jest powołany do dziedziczenia, ponosi on odpowiedzialność za zapisy zwykłe i polecenia tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej wartość udziału spadkowego, który stanowi podstawę do obliczenia należnego uprawnionemu zachowku.
§ 2. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy zapis zwykły na rzecz uprawnionego do zachowku został obciążony dalszym zapisem lub poleceniem albo uczyniony pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu.
Art. 999. [Ograniczenie odpowiedzialności uprawnionego do zachowku]
Jeżeli spadkobierca obowiązany do zapłaty zachowku jest sam uprawniony do zachowku, jego odpowiedzialność ogranicza się tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej jego własny zachowek.
Art. 9991. [Odpowiedzialność zapisobiercy windykacyjnego za zachowek]
§ 1. Jeżeli uprawniony nie może otrzymać od spadkobiercy należnego mu zachowku, może on żądać od osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny doliczony do spadku, sumy pieniężnej potrzebnej do uzupełnienia zachowku. Jednakże osoba ta jest obowiązana do zapłaty powyższej sumy tylko w granicach wzbogacenia będącego skutkiem zapisu windykacyjnego.
§ 2. Jeżeli osoba, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, sama jest uprawniona do zachowku, ponosi ona odpowiedzialność względem innych uprawnionych do zachowku tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej jej własny zachowek.
§ 3. Osoba, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, może zwolnić się od obowiązku zapłaty sumy potrzebnej do uzupełnienia zachowku przez wydanie przedmiotu zapisu.
§ 4. Jeżeli spadkodawca uczynił zapisy windykacyjne na rzecz kilku osób, ich odpowiedzialność względem uprawnionego do zachowku jest solidarna. Jeżeli jedna z osób, na których rzecz zostały uczynione zapisy windykacyjne, spełniła świadczenie uprawnionemu do zachowku, może ona żądać od pozostałych osób części świadczenia proporcjonalnych do wartości otrzymanych zapisów windykacyjnych.
Art. 1000. [Odpowiedzialność obdarowanego za zachowek]
§ 1. Jeżeli uprawniony nie może otrzymać należnego mu zachowku od spadkobiercy lub osoby, na której rzecz został uczyniony zapis windykacyjny, może on żądać od osoby, która otrzymała od spadkodawcy darowiznę doliczoną do spadku, sumy pieniężnej potrzebnej do uzupełnienia zachowku. Jednakże obdarowany jest obowiązany do zapłaty powyższej sumy tylko w granicach wzbogacenia będącego skutkiem darowizny.
§ 2. Jeżeli obdarowany sam jest uprawniony do zachowku, ponosi on odpowiedzialność względem innych uprawnionych do zachowku tylko do wysokości nadwyżki przekraczającej jego własny zachowek.
§ 3. Obdarowany może zwolnić się od obowiązku zapłaty sumy potrzebnej do uzupełnienia zachowku przez wydanie przedmiotu darowizny.
Art. 1001. [Odpowiedzialność obdarowanych]
Spośród kilku obdarowanych obdarowany wcześniej ponosi odpowiedzialność stosownie do przepisów artykułu poprzedzającego tylko wtedy, gdy uprawniony do zachowku nie może uzyskać uzupełnienia zachowku od osoby, która została obdarowana później”.
Ma więc Pan rację, twierdząc, że mama nie wydziedziczyła swoich dzieci. Po prostu istne pozostaje, czy była to darowizna, bo od umów dożywocia taka spłata nie przysługuje.
Po prostu nikt nie przychodził
Pani Irena zawarła z wnukiem umowę dożywocia – przekazała mu dom na wsi w zamian za opiekę, wyżywienie i wspólne zamieszkanie. Wnuk po otrzymaniu aktu własności wyjechał za granicę „na chwilę”, a przez kolejne trzy lata nie odwiedził babci ani razu. Kobieta musiała radzić sobie sama i ostatecznie korzystała z pomocy sąsiadki i gminy. Umowa nie została jednak formalnie zmieniona ani rozwiązana.
Formalność bez pokrycia
Pan Władysław podpisał z córką umowę dożywocia – miał mieszkać u niej w mieście i mieć zapewnione utrzymanie. W rzeczywistości nigdy się nie wprowadził, bo nie było dla niego miejsca. Nadal mieszkał w swoim starym mieszkaniu i sam opłacał wszystkie rachunki z emerytury. Córka czasem dzwoniła, ale realnej opieki nie było. Z zewnątrz wyglądało to bardziej jak darowizna niż dożywocie.
Dobre chęci, brak działania
Pani Zofia oddała swoje mieszkanie siostrzenicy w zamian za zapewnienie jej dożywotniej opieki. Choć siostrzenica mieszkała w tym samym mieście, przez lata nie odwiedzała ciotki, nie kupowała leków, nie pomagała w codziennym życiu. Opiekę przejęła inna krewna, która nie miała nic wspólnego z umową. Pani Zofia nigdy nie wniosła sprawy do sądu, licząc na poprawę sytuacji.
Umowa dożywocia, choć ważna z punktu widzenia prawa, wymaga realnego wypełnienia swoich zapisów – czyli faktycznego zapewnienia opieki, utrzymania czy wspólnego zamieszkania. Samo podpisanie aktu notarialnego nie wystarcza, jeśli świadczenia nie są spełniane. Brak realizacji zobowiązań nie unieważnia umowy, ale daje dożywotnikowi prawo dochodzenia roszczeń, np. zamiany obowiązków na rentę. Dla spadkobierców istotne jest też rozróżnienie między darowizną a dożywociem, szczególnie w kontekście zachowku. Niespełnione warunki dożywocia nie oznaczają automatycznie jego nieważności, lecz mogą mieć znaczenie w ewentualnych postępowaniach spadkowych.
Potrzebujesz pomocy prawnej w sprawie darowizny, dożywocia lub zachowku? Skonsultuj swoją sytuację z prawnikiem bez wychodzenia z domu. Oferujemy szybkie i profesjonalne porady prawne online – wystarczy opisać problem, a nasi specjaliści przygotują dla Ciebie jasną odpowiedź i konkretne rozwiązania dopasowane do Twojej sprawy. Bez zbędnych formalności, w dogodnym dla Ciebie czasie.
1. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
O autorze: Eliza Rumowska
Absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego prawniczka. Specjalizuje się w prawie cywilnym, zwłaszcza w prawie konsumenckim (reklamacje, gwarancje itp.). Z serwisem ePorady24 związana od początku jego istnienia, udzielała porad w najbardziej złożonych sprawach. W swej wieloletniej karierze pracowała jako powiatowy rzecznik konsumentów, sekretarz gminy, inspektor ds. kredytów oraz radca w TP SA. Od 2008 r. prowadzi własne biuro prawne, jako prokurent obsługuje trzy spółki prawa handlowego, współpracuje z samorządem terytorialnym przy realizacji programów dotowanych z UE.
Zapytaj prawnika